امروزه آبگرم‌کن های دیواری (پکیج) پراستفاده‌ترین نوع آبگرم‌کن‌های گازی هستند. دلیلش ساده است، اولاً آبگرم‌شان هیچ وقت تمام نمی‌شود و از لحاظ مصرف انرژی بهینه هستند. اما آبگرم‌کن دیواری چگونه کار می‌کند.
وقتی شیر آب گرم را باز می‌کنید یک سنسور جریان آب را تشخص می‌دهد. جرقه‌زن مشعل را روشن کرده و مبدل حرارتی آب جاری را گرم می‌کند. بعضی پکیج‌ها یک مبدل حرارتی دومی دارند که با استفاده از گرمای گاز خروجی آب ورودی را کمی گرم می‌کنند. یک ترموستات میزان گازی که به مشعل می‌رود را کنترل می‌کند تا دمای ار پیش تعیین شده حفظ شود.
سیستم کنترل
در قلب بیشتر آبگرم‌کن‌های بدون مخزن (پکیج) یک واحد کنترل الکترونیکی (ECU) قرار دارد. واحد ECU همه کارکردهای آبگرم‌کن شامل کنترل دما، جرقه، جریان گاز و مدولاسیون را کنترل می‌کند. و همچنین مسئول ایمنی میباشد، با یک سنسور آتش و قطع کن خودکار گاز که هنگامی که مشکلی وجود دارد عمل می‌کند.
شروع کار
وقتی شما شیر آب را هرجای خانه باز می‌کنید، سنسور جریان آب که به ECU متصل است، جریان آب را تشخیص داده و پروسه‌ی گرم کردن آب شروع می‌شود. سنسورهای جدیدتر، حداقل جریان را هم تشخیص می‌دهند. بعضی مدل‌ها دارای فن احتراق هستند که هوا را برای پروسه‌ی احتراق به داخل می‌کشند. در همین زمان، ECU جریان گاز را باز و جرقه‌زن را روشن می‌کند. جرقه‌زن تا زمانی که سنسور شعله، آتش را تشخیص دهد، جرقه می‌زند. در مواقعی که مشعل در عرض چند ثانیه‌ی کم روشن نشود ECU جریان گاز را برای جلوگیری از انباشتگی ناامن گاز قطع می‌کند.
گرم کردن آب
مشعل گاز گرما را به مبدل حرارتی در عین عبور آب از آن اعمال می‌کند. به این خاطر که آب از یک مسیر مارپیچی عبور می‌کند، آب بیشترین گرمای ممکن را از دیواره‌های مبدل دریافت می‌کند.
بعضی مدل‌ها یک مبدل حرارتی دومی دارند که برای پیش-گرم کردن آب که از گرمای ناشی از گازهای خروجی مشعل استفاده می‌کنند.
این نوع از آبگرم‌کن‌ها جریان پیوسته به عنوان یک مدل «پکیج» شناخته می‌شوند. مزیت آنها بهره‌وری بالای انرژی آنها است، در عین حال دارای قیمت بیشتری نسبت به مدل‌های دیگر هستند.
کنترل دما
بیشتر پکیج‌ها دارای حداکثر دمای از پیش تنظیم شده در کارخانه هستند. این یک احتیاط ایمنی برای جلوگیری از حوادث است. ۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد برای مصارف خانگی متداول است.
از آنجایی که جریان و دمای آب آب ورودی می‌تواند متفاوت باشد، ECU میزان گاز مشعل را با کم و زیاد کردن تنظیم و تعدیل می‌کند. این تعدیل میزان گاز و شدت شعله همان چیزی است که دمای آب را ثابت نگه می‌دارد. این کارکرد وابسته به دمای آب ورودی و آب خروجی از مبدل است.
بعضی مدل‌ها دارای کنترلر دمایی هستند که به کاربر اجازه‌ی تنظیم دمای حداقل از پیش تنظیم شده‌ی کارخانه‌ای را می‌دهد.
این کنترلرها می‌توانند یا روی خود پکیج باشند و یا دورتر از پکیج به صورت باسیم (مثلاً در آشپزخانه، اتاق یا حمام) به آن وصل شده باشند. حتی بعضی‌ها به صورت بی‌سیم بوده و دارای آپ‌های مخصوص که امکان کنترل با گوشی‌های هوشمند را می‌دهد.
منبع تغذیه
برای جرقه زدن فندک، به منظور روشن کردن گاز، واحد پکیج به برق خانه متصل می‌شود. همچنین بعضی پکیج‌ها دارای توربینی هستند که می‌تواند از جریان آب ورودی برق تولید کرده و استفاده کند. حتی بعضی پکیج‌ها از یک باتری استفاده می‌کنند.
پکیج‌های دارای توربین یا باطری نسبت به مدل‌های دیگر این مزیت دارند که در مواقعی که برق قطع باشد می‌توانند کار کنند و شما آب گرم خواهید داشت.
عیب پکیج‌های دارای توربین این است که از لحاظ ابعادی نسبت به مدل‌های برقی بزرگ‌تر و گران‌تر هستند.
خلاصه‌ی چگونگی کار آبگرم‌کن گازی دیواری (پکیج)
- وقتی شیر آب باز می‌شود آب سرد وارد آبگرم‌کن می‌شود.
- جریان آب توسط سنسور تشخیص داده شده و مشعل روشن می‌شود تا آب را توسط مبدل حرارتی گرم کند.
- آب از یک مسیر مارپیچی عبور داخل مبدل حرارتی عبور می‌کند تا بیشترین مقدار گرما را جذب کند.
- یک واحد کنترل الکترونیکی گاز را تعدیل می‌کند تا دمای آب ثابت بماند.
امروزه آبگرم‌کن های دیواری (پکیج) پراستفاده‌ترین نوع آبگرم‌کن‌های گازی هستند. دلیلش ساده است، اولاً آبگرم‌شان هیچ وقت تمام نمی‌شود و از لحاظ مصرف انرژی بهینه هستند. اما آبگرم‌کن دیواری چگونه کار می‌کند.
پکیج دیواری چگونه کار می‌کند؟
وقتی شیر آب گرم را باز می‌کنید یک سنسور جریان آب را تشخص می‌دهد. جرقه‌زن مشعل را روشن کرده و مبدل حرارتی آب جاری را گرم می‌کند. بعضی پکیج‌ها یک مبدل حرارتی دومی دارند که با استفاده از گرمای گاز خروجی آب ورودی را کمی گرم می‌کنند. یک ترموستات میزان گازی که به مشعل می‌رود را کنترل می‌کند تا دمای ار پیش تعیین شده حفظ شود.
سیستم کنترل
در قلب بیشتر آبگرم‌کن‌های بدون مخزن (پکیج) یک واحد کنترل الکترونیکی (ECU) قرار دارد. واحد ECU همه کارکردهای آبگرم‌کن شامل کنترل دما، جرقه، جریان گاز و مدولاسیون را کنترل می‌کند. و همچنین مسئول ایمنی میباشد، با یک سنسور آتش و قطع کن خودکار گاز که هنگامی که مشکلی وجود دارد عمل می‌کند.
شروع کار
وقتی شما شیر آب را هرجای خانه باز می‌کنید، سنسور جریان آب که به ECU متصل است، جریان آب را تشخیص داده و پروسه‌ی گرم کردن آب شروع می‌شود. سنسورهای جدیدتر، حداقل جریان را هم تشخیص می‌دهند. بعضی مدل‌ها دارای فن احتراق هستند که هوا را برای پروسه‌ی احتراق به داخل می‌کشند. در همین زمان، ECU جریان گاز را باز و جرقه‌زن را روشن می‌کند. جرقه‌زن تا زمانی که سنسور شعله، آتش را تشخیص دهد، جرقه می‌زند. در مواقعی که مشعل در عرض چند ثانیه‌ی کم روشن نشود ECU جریان گاز را برای جلوگیری از انباشتگی ناامن گاز قطع می‌کند.
گرم کردن آب
مشعل گاز گرما را به مبدل حرارتی در عین عبور آب از آن اعمال می‌کند. به این خاطر که آب از یک مسیر مارپیچی عبور می‌کند، آب بیشترین گرمای ممکن را از دیواره‌های مبدل دریافت می‌کند.
بعضی مدل‌ها یک مبدل حرارتی دومی دارند که برای پیش-گرم کردن آب که از گرمای ناشی از گازهای خروجی مشعل استفاده می‌کنند.
این نوع از آبگرم‌کن‌ها جریان پیوسته به عنوان یک مدل «پکیج» شناخته می‌شوند. مزیت آنها بهره‌وری بالای انرژی آنها است، در عین حال دارای قیمت بیشتری نسبت به مدل‌های دیگر هستند.
کنترل دما
بیشتر پکیج‌ها دارای حداکثر دمای از پیش تنظیم شده در کارخانه هستند. این یک احتیاط ایمنی برای جلوگیری از حوادث است. ۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد برای مصارف خانگی متداول است.
از آنجایی که جریان و دمای آب آب ورودی می‌تواند متفاوت باشد، ECU میزان گاز مشعل را با کم و زیاد کردن تنظیم و تعدیل می‌کند. این تعدیل میزان گاز و شدت شعله همان چیزی است که دمای آب را ثابت نگه می‌دارد. این کارکرد وابسته به دمای آب ورودی و آب خروجی از مبدل است.
بعضی مدل‌ها دارای کنترلر دمایی هستند که به کاربر اجازه‌ی تنظیم دمای حداقل از پیش تنظیم شده‌ی کارخانه‌ای را می‌دهد.
این کنترلرها می‌توانند یا روی خود پکیج باشند و یا دورتر از پکیج به صورت باسیم (مثلاً در آشپزخانه، اتاق یا حمام) به آن وصل شده باشند. حتی بعضی‌ها به صورت بی‌سیم بوده و دارای آپ‌های مخصوص که امکان کنترل با گوشی‌های هوشمند را می‌دهد.
منبع تغذیه
برای جرقه زدن فندک، به منظور روشن کردن گاز، واحد پکیج به برق خانه متصل می‌شود. همچنین بعضی پکیج‌ها دارای توربینی هستند که می‌تواند از جریان آب ورودی برق تولید کرده و استفاده کند. حتی بعضی پکیج‌ها از یک باتری استفاده می‌کنند.
پکیج‌های دارای توربین یا باطری نسبت به مدل‌های دیگر این مزیت دارند که در مواقعی که برق قطع باشد می‌توانند کار کنند و شما آب گرم خواهید داشت.
عیب پکیج‌های دارای توربین این است که از لحاظ ابعادی نسبت به مدل‌های برقی بزرگ‌تر و گران‌تر هستند.
خلاصه‌ی چگونگی کار آبگرم‌کن گازی دیواری (پکیج)
- وقتی شیر آب باز می‌شود آب سرد وارد آبگرم‌کن می‌شود.
- جریان آب توسط سنسور تشخیص داده شده و مشعل روشن می‌شود تا آب را توسط مبدل حرارتی گرم کند.
- آب از یک مسیر مارپیچی عبور داخل مبدل حرارتی عبور می‌کند تا بیشترین مقدار گرما را جذب کند.
- یک واحد کنترل الکترونیکی گاز را تعدیل می‌کند تا دمای آب ثابت بماند.
